piątek, 3 sierpnia 2012

Coraz mniej czasu tracimy na sen


Coraz mniej czasu tracimy na sen

Ścigam piersi wszechwidzącym
Pryzmatem rozporka wzrokiem
Bieleją wśród śniegu ciała
Zrywam białe grona grzechu

Omdlała zapachem krwi zaczekaj
Piłą marzeń uwolnię twój orgazm
A kołyskę ud skosztuję opuchłym językiem
Skora do ciszy jest ta mgła wśród burzy

Zmysłów których wszechwielka broni tama
Która kością mą w biel bić nie pozwala
Lecz już wkrótce ja i ty tam gdzie pod sufit
Wędrują nieprzytomne oczy

Krew to moich skroni pulsuje w lędźwi kołowrotach
I pędzi wciąż pędzi machinę okrutną
Wtem spazm nawiedził orchideę twarzy
Czas spłynął łzą ołowianą w dół po pośladkach

Sen niech się przyśni nam słony
Sen dla powiek tak lepki

~~mrcrowley 

12 komentarzy:

  1. zastanawiam się nad tym tekstem. nie wywołał u mnie spazmów,ale nie jest zły. więc jest niezły. wpadnę tu czasem. pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak szczerze to również czuje drobny niedosyt, ale tylko drobny. Zdaje mi się, że parę słów muszę dopisać tak po kilkunastu razach nieprzeczytanie tegoż wiersza na blogu choć zdawał mi się ukończony. Mam nadzieję, że choć jeden z reszty moich tekstów lub moich kolegów spowoduje owy poetycki spazm:) Cieszymy się ze wszystkich komentarzy, szczególnie z tych krytycznych, a najbardziej kiedy ktokolwiek chce wyrazić swoje zdanie, bo taki właśnie jest nasz cel.

      Pozdrawiam i zapraszam,

      ~~mrcrowley

      Usuń
  2. Przepiękny wiersz. Wyobraźnia nieco rozbudzona, poruszona dusza. Pięknie. Wiedziałam, że to pan MrCrowley, widać Twoją rękę ;)

    Dziękuję za komentarz u mnie i chciałam również przeprosić, że nie poinformowałam o zmianie adresu jeszcze z czasów odejścia z Onetu. To bardzo skomplikowane, zmieniałam adresy co chwilę chroniąc swoją anonimowość. Nie myślałam o starych czytelnikach, myślałam tylko o tym by zaszyć się gdzieś w blogowym azylu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za komplement. W takim razie zapraszam do lektury innych wierszy naszej grupy poetyckiej i mam nadzieję, że więcej zawirowań blogowych już nie będzie. Do zobaczenia na Twoim blogu!

      ~~mrcrowley

      Usuń
  3. Czytam, czytam, ale sporo tego jest :)
    Zawirowania blogowe zdecydowanie będą,za co z góry przepraszam.
    Postaram się informować.

    OdpowiedzUsuń
  4. Dan Mur [NiebieskaDama]6 sierpnia 2012 10:15

    Witaj...wiersze poruszają bardzo,tu w nich jest zawarty temat samotności,piszesz tym co czujesz,odbieram to zrozumiale,takie przemyślenia,są mi bliskie,piszę też wiersze,Dan Mur,NiebieskaDama,pozdrawiam,pozdrawiam i dziękuję za zaproszenie,youtube,prezentacja wierszy,

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Można prosić tylko jakiś link?:)

      mrcrowley

      Usuń
    2. Witaj...podaję link,http://aniol-poezji-przyjaciele.blog.onet.pl/

      Usuń
  5. Dziękuję za komentarz. Bardzo chętnie poczytam. Zapraszam ponownie!

    ~~mrcrowley

    OdpowiedzUsuń
  6. Witam Was serdecznie
    podam jeden z moich wierszy

    moja poezja

    czemuż to poezjo
    w sercu dziecka zabrzmiałaś
    oczy szeroko otworzyłaś
    na otaczający świat
    piękno przyrody spisane
    zakochanie wyznane
    w sekretnym pamiętniku

    w welonie szumiał wiatr weselny
    i lata prozą spisane w biegu
    by wyzwolić pieśń duszy
    tkwiący ból żal i tęsknoty

    to co i was ludzkie
    ile człowiek prawd zna
    niejeden poeta opisał poematem
    a moja poezja zwyczajna
    tak jak moje życie

    OdpowiedzUsuń
  7. Witam Was serdecznie
    podam jeden z moich wierszy

    moja poezja

    czemuż to poezjo
    w sercu dziecka zabrzmiałaś
    oczy szeroko otworzyłaś
    na otaczający świat
    piękno przyrody spisane
    zakochanie wyznane
    w sekretnym pamiętniku

    w welonie szumiał wiatr weselny
    i lata prozą spisane w biegu
    by wyzwolić pieśń duszy
    tkwiący ból żal i tęsknoty

    to co i was ludzkie
    ile człowiek prawd zna
    niejeden poeta opisał poematem
    a moja poezja zwyczajna
    tak jak moje życie

    OdpowiedzUsuń
  8. Witam Was serdecznie
    podam jeden z moich wierszy

    moja poezja

    czemuż to poezjo
    w sercu dziecka zabrzmiałaś
    oczy szeroko otworzyłaś
    na otaczający świat
    piękno przyrody spisane
    zakochanie wyznane
    w sekretnym pamiętniku

    w welonie szumiał wiatr weselny
    i lata prozą spisane w biegu
    by wyzwolić pieśń duszy
    tkwiący ból żal i tęsknoty

    to co i was ludzkie
    ile człowiek prawd zna
    niejeden poeta opisał poematem
    a moja poezja zwyczajna
    tak jak moje życie

    OdpowiedzUsuń