Wyciśnięte

rozdawała mirabelki

ustawiliśmy się w rzędzie

głowy schylone

płytkie oddechy

ręce splecione

rumieńce

kosmos był mały

zielony

pachniał rumiankiem

i słomą

słodkość nie była jeszcze słodkością

szczęście nie było szczęściem

czas płynął tylko na zdjęciach

nasiąkaliśmy

cicho tym miejscem

i gapiliśmy się na

ogromne korony drzew

ale nikt nie zauważył

że z roku na rok

mirabelek jest mniej  

L.J. Grafoman