Rozświetlenie

Rozświetlenie

Przylgnąłem do szyby całym ciałem

Prędkość – ścigam źrenicą rozmywającą się paletę barw

Wiosną zakryłem czoło i płatki skroni

Łaknę poznania przemiany rozmotylenia

Lotu źrenic

Smaku krwi

Roztrwonienia siebie w bezkształt świata

Rozejścia się po wszystkich ulicach i ścieżkach

Rozpromienienia się po wszystkich granicach wszechświata

I zamarcia

Z ustami pełnymi

Wieczne zadławienie

Zwielokrotnienie się i zaistnienie w opiłkach powietrza

Tych co opadają delikatnie i miękko – bardziej jak marzenie

Na mój język suchy siny

~~ mrcrowley