Ekspedycja

Ekspedycja

Z głębokiej studni mojego ciała

Wyłów trzcinową wędką dziadka

Te wspomnienia najrzadsze

Zalegające spokojne dno żołądka

Nie bój się zmącić wody

Otchłań to choć tylko mi znajoma

Jest gęsta i martwa dno zaś bogate

W mątwy bezpiecznych i motylich chwil

Uważaj

Dno podnosi zbutwiałą przeponę

Jest delikatna i nosi znamiona ciepłych liszajów

Dotknij skosztuj – język cicho łechce jądro środka

Ta historia nie kończy się kropką ni okładką

Z głębin wynurzyło się oto skrzydło motyla

~~mrcrowley