Nigdy tak wkurwienie nie milczało we mnie jak teraz

Nigdy tak wkurwienie nie milczało we mnie jak teraz

Usuwam wiersze w noc

Usuń i ty mnie

Obłąkany od jakiegoś czasu jestem

W domu nieproszeni goście

Skrobią w ściany kiedy sen przychodzi

I szepczą zakreślone w książkach wersy

Warczy cisza

Szorstka sierść zasypiania

Cień mój z numerem dowodu osobistego

I peselem daje co wieczór nogę

W obsydianie szeroko zastawionych źrenic

Kiedy we mnie kwitnie różowa psychoanaliza

Nigdy tak bardzo wkurwienie nie milczało we mnie

Jak teraz

~~ Mateusz Wróbel.